Ένα μεγάλο ποσοστό ενηλίκων αναζητούν ορθοδοντική θεραπεία με σκοπό να βελτιώσουν την αισθητική τους εικόνα και τη λειτουργία του στόματός τους, αλλά και να εξασφαλίσουν τη διατήρηση των δοντιών στους φραγμούς. Τα τελευταία στοιχεία για τις ΗΠΑ είναι από το 2012, όπου 1,2 εκατομμύρια ενήλικες έκαναν ορθοδοντική θεραπεία, μια αύξηση της τάξης του 39% σε σχέση με το 1996, ενώ 4,64 εκατομμύρια ανήλικοι 17 ετών και κάτω προβήκαν σε θεραπεία το ίδιο έτος, με αύξηση 32% σε σχέση με το 1996.
Η ορθοδοντική ενηλίκων περιλαμβάνει πιο "αισθητικές" λύσεις σε σχέση με τα μεταλλικά σιδεράκια των παιδιών, που μπορεί να είναι τα λευκά σιδεράκια, τα εσωτερικά σιδεράκια ή οι διαφανείς νάρθηκες για πιο απλές περιπτώσεις.
Ενώ οι αρχές μηχανικής της ορθοδοντικής μετακίνησης παραμένουν οι ίδιες, η ύπαρξη προσθετικών αποκαταστάσεων, εμφράξεων και ενδοδοντικών θεραπειών περιπλέκει τη θεραπεία. Ένας άλλος παράγοντας που διαφοροποιεί τη θεραπεία των ενηλίκων είναι η έλλειψη αύξησης των γναθών, γεγονός που πολλές φορές καθιστά αναγκαία τη συνεργασία της ορθοδοντικής με γναθοπροσωπική χειρουργική, με σκοπό την επίλυση ενός δύσκολου σκελετικού προβλήματος. Για παράδειγμα, εάν υπάρχει προπέτεια των άνω δοντιών σε ένα παιδί, μπορούμε να αναστείλουμε την προς τα πρόσω αύξηση της άνω γνάθου και να ενεργοποιήσουμε την αύξηση της κάτω γνάθου, επιτυγχάνοντας έτσι σωστή σύγκλειση. Στους ενήλικες δεν υπάρχει αύξηση, άρα η λύση συχνά εμπεριέχει εξαγωγές δοντιών ή συνδυάζεται με γναθοχειρουργική. Επίσης στους ενήλικες είναι πιθανή και η ύπαρξη περιοδοντίτιδας, ασθένεια που σπάνια απαντάται σε παιδιά. Η ύπαρξη περιοδοντίτιδας δεν είναι αποτρεπτική για τη διεξαγωγή της ορθοδοντικής, απαιτείται όμως ο έλεγχός της πριν την έναρξη αυτής. Σε πολλές περιπτώσεις δε, η περιοδοντίτιδα επιβάλει την ορθοδοντική, για την τοποθέτηση των δοντιών σε σωστές συγκλεισιακές σχέσεις. Πολλές φορές η ορθοδοντική είναι απαραίτητη για να τοποθετήθούν τα δόντια σε σωστή θέση πριν την τοποθέτηση εμφυτευμάτων ή προσθετικών εργασιών.
Η καλύτερη υγιεινή που επιτυγχάνεται μετά το πέρας της ορθοδοντικής θεραπείας οφείλεται αρχικά στη σωστή τοποθέτηση των δοντιών στις γνάθους χωρίς συνωστισμούς, αλλά και στο γεγονός ότι οι ασθενείς ενημερώνονται και ευαισθητοποιούντια ιδιαίτερα στον τομέα αυτό κατά τη διάρκεια της θεραπείας.