Καθώς τα ορθοδοντικά προβλήματα σπάνια επιλύονται από μόνα τους, η Αμερικάνικη Ένωση Ορθοδοντικών (ΑΑΟ) συνιστά η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό να πραγματοποιείται γύρω στα 7 έτη. Γύρω στην ηλικία των 7, το παιδί έχει αρκετά μόνιμα δόντια και έτσι ο ορθοδοντικός μπορεί να εντοπίσει ένα πρόβλημα πριν αυτό γίνει ακόμα μεγαλύτερο!
Ορισμένα προβλήματα μπορεί να είναι προφανή και να γίνουν αναγνωρίσιμα και από τον παιδοδοντίατρο, ενώ άλλα είναι ανιχνεύσιμα μόνο από τον ειδικό ορθοδοντικό. Για να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα οι ορθοδοντικοί, εκτός από την ενδοστοματική εξέταση, στην ηλικία αυτή χρησιμοποιούν και την πανοραμική ακτινογραφία, προκειμένου να εντοπίσουν δόντια που λείπουν, υπεράριθμα δόντια, δόντια με κακή φορά ανατολής κ.α.
Ένας ορθοδοντικός, μπορεί να προτείνει και την έναρξη μιας θεραπείας ενώ υπάρχουν ακόμα αρκετά από τα παιδικά δόντια ανάλογα με την φύση του προβλήματος. Η έναρξη θεραπείας σε τέτοιες περιπτώσεις αποσκοπεί στην καλύτερη ανάπτυξη των οστών της γνάθου έτσι ώστε να εξασφαλιστεί στο μέλλον, τόσο η καλύτερη σχέση των δύο γνάθων, όσο και η καλύτερη διευθέτηση των δοντιών.
Τα προβλήματα που οδηγούν στην έναρξη πρόωρης θεραπείας είναι τα εξής :
• Όταν τα δόντια της κάτω γνάθου είναι πιο μπροστά από της άνω.
• Όταν το άνω οδοντικό τόξο «διασταυρώνεται» σε ορισμένα σημεία με το κάτω οδοντικό τόξο (σταυροειδής σύγκλειση).
• Όταν τα δόντια είναι υπερβολικά συνωστισμένα ή έχουν κενά ανάμεσά τους.
• Όταν υπάρχουν προβλήματα που σχετίζονται με το πιπίλισμα του δακτύλου ή την υπερβολική χρήση πιπίλας και έχουν επηρεάσει την ανάπτυξη των γνάθων ή και των δοντιών.
• Όταν παρατηρείται έλλειψη ή παρουσία υπεράριθμων δοντιών.
Έτσι λοιπόν η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό θα ήταν καλό να πραγματοποιείται γύρω στην ηλικία των επτά ετών, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει παραπομπή από τον οδοντίατρο που παρακολουθεί το παιδί και αυτό διότι οι γενικοί οδοντίατροι/παιδοδοντίατροι και οι ορθοδοντικοί επικεντρώνονται σε διαφορετικές πτυχές της οδοντικής υγείας!
