Σε μια ιδανική σύγκλειση, οι δύο γνάθοι είναι σε αρμονία, η άνω είναι ελαφρώς πιο έξω από την κάτω και όλα τα πάνω δόντια πρέπει να καλύπτουν τα κάτω. Τα φύματα των άνω οπισθίων δοντιών πρέπει να πατάνε στα μεσοδόντια διαστήματα των κάτω δοντιών. Η νοητή γραμμή ανάμεσα στους άνω κεντρικούς τομείς συμπίπτει με αυτή των κάτω κεντρικών τομέων καθώς και με τη μέση γραμμή του προσώπου. Δεν υπάρχουν πλαγιολισθήσεις της κάτω γνάθου.
Τα δόντια πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένα, χωρίς συνωστισμούς και στροφές. Παρ’ όλα αυτά, μια ελάχιστη παρέκκλιση από το τέλειο κάνει το χαμόγελο ιδιαίτερο και μοναδικό.
