1. Η λέξη ορθοδοντική, στα λατινικά, μεταφράζεται ως ''orthodontics'', η οποία έχει ελληνική ετυμολογία από το ορθός (ortho) και δόντι (dont). 2. Τα στραβά δόντια αποτελούσαν χαρακτηριστικό των ανθρώπων εδώ και πολλούς αιώνες, ακόμα και από την εποχή του Νεάντερταλ! Οι αρχαιολόγοι, σε ανασκαφές, έχουν εντοπίσει αιγυπτιακές μούμιες με μεταλλικά σύρματα τυλιγμένα γύρω από τα δόντια τους. Ακόμα και ο Ιπποκράτης το 400 π.Χ. έγραψε για ''ανωμαλίες'' των δοντιών, εννοώντας τα κακώς ευθυγραμμισμένα δόντια και γνάθους. 3. Η ορθοδοντική καθιερώθηκε ως η πρώτη οδοντιατρική ειδικότητα το 1900 από τον Edward H. Angle, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ορθοδοντικός. 4. Το πρώτο υλικό που χρησιμοποιούνταν στην ορθοδοντική ήταν ο χρυσός. Ο χρυσός έχει μεγάλη ελαστικότητα και έτσι μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πολλών ορθοδοντικών συσκευών. Επίσης, ακριβώς επειδή ο χρυσός είχε μεγάλη ελαστικότητα, οι ασθενείς έπρεπε να επισκέπτονται τον ορθοδοντικό τακτικά, προκειμένου να πραγματοποιεί διορθώσεις και να εξασφαλιστεί το σωστό αποτέλεσμα. 5. Η μετακίνηση των δοντιών οφείλεται στην πίεση και πραγματοποιείται με την πάροδο του χρόνου. Κάποιες πιέσεις, όπως αυτές που ασκούνται στα πλαίσια της ορθοδοντικής θεραπείας, με τη βοήθεια των διάφορων μηχανισμών, είναι ευεργετικές προκειμένου να τοποθετηθούν τα δόντια στην σωστή θέση. Ωστόσο, υπάρχουν και πιέσεις, που είναι επιβλαβείς, όπως αυτές που προκύπτουν από το πιπίλισμα του δακτύλου, την κατάποση με μη φυσιολογικό τρόπο κ.ά. 6. Τα δόντια μπορούν να μετακινηθούν εξαιτίας του κύκλου της αναδιαμόρφωσης των οστών, που πραγματοποιείται μέσω της καταστροφής τους από τους οστεοκλάστες και της δημιουργίας τους από τους οστεοβλάστες. 7. Η ορθοδοντική θεραπεία πραγματοποιείται μόνο από τον ειδικό οδοντίατρο, δηλαδή τον ορθοδοντικό.